Lyndsey: "De zoon van Paul Jambers is onze vaste cameraman. Die heeft de kinderen geboren zien worden, hij heeft alle hoogtepunten van ons leven meegemaakt. Dat is een soort neef geworden, eigenlijk. We zijn de kijkers dankbaar dat ze ons al tien jaar op tv willen hebben, maar we hebben er ook wel zelf voor gewerkt: uiteindelijk laten wij ons privéleven zien. Dat vraag wel wat van je. Mensen vallen je aan op wat je doet, maar dat je in een docusoap zit, wil nog niet zeggen dat je geen hart hebt."
Jean-Marie: "Ik weet nog heel goed waar ik vandaan kom. Jullie hebben mij eens op de cover gezet met allemaal geld dat om me heen aan het dwarrelen was, alsof ik de centen laat vliegen. Terwijl: als er één weet wat een gulden of een euro is, dan ben ik het wel. Ja, iedereen denkt: je speelt in een soap en je verdient miljoenen. Maar het is hier Amerika niet. Wij zijn gewone mensen. Daarom hebben we ook zoveel kijkers: omdat ze zichzelf in ons herkennen."
Carmen: "Kenji en Shania kunnen heel goed lezen voor hun leeftijd, en dus lezen ze ook de leugens die er over ons zijn geschreven. En hun vriendjes en vriendinnetjes kunnen ook lezen en ja, kinderen kunnen hard zijn voor elkaar. Dat is niet fair tegenover hen."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten